Dr. Paul Kalanithi, eğitim hayatına yazar olma hayaliyle Edebiyat fakültesine devam ederken, ani bir kararla Tıp fakültesine geçiş yaparak devam ediyor. Oysa babasının da doktor olması ve işinden başka hiçbir şeye vakit ayırmamasıyla tıbbı ‘mahrumiyet’olarak tanımlıyordu…

36 yaşında evli ve başarılı bir beyin cerrahı olan Paul Kalanithi, kariyerinin en yüksek döneminde 4. evre akciğer kanserine yakalanıyor ve ölümle yaşam arasında ciddi bir mücadeleye giriyor. Bir yandan ona ihtiyacı olan hastaları, eşiyle olan ilişkisi, bir yandan giderek büyüyen kanser hücresi, artık güçsüzleşen bedeni, nefesi ve çocuk sahibi olmak için yıllarca verdikleri mücadele… Kimi zaman hastalığına azimle sarılırken, kimi zaman ölümü düşünmeden edemeyecek duruma geliyor. Dr. Paul Kalanithi, bu kitabı işte bu evredeyken yazmaya başlıyor ve bu süreçte hayatın anlamını hem kendi sorguluyor hem de okuyucuya bunu kendi hayatı üzerinden sorgulatıyor. Bir insan hem öleceğini, yıllarca hasretini çektiği çocuk sahibi olma duygusuna yeni kavuşmuşken onu babasız bırakacağını ve eşini, sevdiklerini, ona muhtaç olan hastalarını geride bırakacağını bilip de son nefesine kadar nasıl bu kadar hayat dolu ve mücadele içinde olabilir? diye merak ediyorsanız okumanızı tavsiye ederim, sevgiyle ve sağlıkla kalın.